Esch Express
thuispagina van de familie Kramer
Welkom op onze familiesite!
In dit huisje, aan de Esch 17 in het mooie stadje
Gramsbergen, (waar de Overijsselse
Vecht ons land binnen stroomt) woonde ooit een gezin, bestaande uit vader, moeder en
6 kinderen: de familie Kramer. Voor de geschiedenis van het huis:
klik
HIER.
Hieronder ziet u (oude) fotootjes van de gezinsleden:
 
Vader
Kees (1913) en moeder Riek (1919) zijn geboren en getogen op Urk.
Beide ouders zijn inmiddels overleden. Vader Kees in
1973,
op 59-jarige leeftijd
en moeder Riek in 2001, 2 dagen na haar 82e verjaardag.
Ze zijn begraven op de Algemene Begraafplaats te
Gramsbergen.
Voor hun stambomen: klik op hun foto's.

Gery trouwde met Henk Kampman. Zij belandden via Deventer en Assen weer
in
Gramsbergen (naast het ouderlijk
huis), waar Gery helaas in 1995 overleed. Zij is eveneens begraven op de
Algemene Begraafplaats te Gramsbergen.
Henk woont nu met zijn tweede
vrouw, Rita, in
Emlichheim (Dld).
Wim
is
gehuwd
met Diny Booy uit De Krim (toen nog gemeente Gramsbergen) en zij streken
na ettelijke verhuizingen uiteindelijk neer in
Hoogeveen (Drenthe). Zij kregen twee
kinderen: Fedor en Mirjam.

Cees
trouwde met Diny Nijmeijer uit Ane en zij vonden hun plekje in
Scherpenzeel (Gld). Ook zij kregen
twee kinderen: Don en Stephan. Cees is helaas in 2019 overleden.

Bregje trouwde met Aaldert Streutker uit Hardenberg (Witte Paal) en zij
bleken het meest honkvast: zij bleven in Gramsbergen en wel in de
buurtschap
Ane.
Bert is getrouwd met Hendriët van der Vinne uit Hardenberg en zij zijn
gaan wonen in
Hardenberg
(vlak bij
Gramsbergen). Zij kregen twee kinderen: Kees en Pien.

En de jongste, Ria, trouwde met Jan Henk Marsman uit Engeland (een buurtschap van
Gramsbergen) en zijn gaan
wonen in
Gieten (Drenthe). Ook zij kregen twee
kinderen: JanBernhard
en Roderick.
Deze website is ontstaan uit een voormalig familieblad, dat door Bert
werd geschreven (aanvankelijk met de hand) en op
het toilet werd gehangen voor de geïnteresseerde lezers. Later werd het
getypt (op de oude Remmington van Papa, jawel, hij is er nog!!) en
rondgestuurd. Nog weer later, toen alle kinderen de deur uit waren,
ontstond het initiatief om elk gezinslid om beurten een nummer van de "Esch-Express"
te laten verzorgen.
Zoals met veel van dit soort initiatieven, bloedde het na verloop van
tijd dood. Daarna ontstond deze website.
Ook dit fenomeen dreigt te worden ingehaald door de moderne media:
Facebook (een besloten groepspagina, eveneens
"Esch-Express" geheten) en WhatsApp (de "Kramersapp",
waar de laatste nieuwtjes op worden uitgewisseld).
Desondanks hopen we dat veel belangstellenden af en toe ook nog eens een
blik (of "klik") op deze website zullen werpen en mogelijk zelfs een
bijdrage willen leveren!
Via de links op de linkerhelft van deze pagina kunt u kennis nemen van
een stukje historie, genieten van gedichten en verhalen en..... reageren
in ons gastenboek.
Veel plezier bij het surfen door deze site!

.
|